Ηπειρώτικη Παράδοση X.O.Xουλιαράδων

Νάημουν   πουλί  να  πέταγα                       Στον   Αμυαλό  να  στέκομαι
τους   κάμπους,  τις  κοιλάδες,                    λιγάκι   ν’  ανασάνω
να  πάω  να  φτιάσω  μια  φωλιά                 και   μ’  όλους  τους  περαστικούς
ψηλά  στους  Χουλιαράδες.                         κουβέντα  για  να  πιάνω.

Να  πίνω  γάργαρο  νερό                             Να λεν  αυτοί  τον  πόνο  τους
στης  Λεμονιάς  τη  βρύση                          για  δόξες  που  περάσαν,
μακριά  απ’ της  πόλης  τη  βοή                  κι  εγώ  γλυκά  να  απαντώ
και  των  ανθρώπων  μίση.                          πως  τίποτα  δε  χάσαν.

Χαράματα  να  κελαηδώ                              Γιατί   ετούτο  το  χωριό
μπροστά  στην  εκκλησία,                           μ’  ένα  παλάτι  μοιάζει,
για  να  γεμίζει  το  χωριό                            π’  αγάπη  μα  και  λευτεριά
χαρά  και  ευτυχία.                                      στους  κόλπους  του  φωλιάζει.

Να  τρέχω  μια  στον  Αηλιά,                      Δεν  το  τρομάζει  το  κακό,
την  άλλη  στο  Κλαράκι,                            όπου  τις  πόλεις  γδύνει,
να  διώχνω  κάθε  βάσανο                           σ’  αυτό  δεσπόζει  η  ομορφιά,
κι   ανθρώπινο   μεράκι.                              ομόνοια   και   γαλήνη.



                                           Τιμή  σ’  αυτούς  που  μπόρεσαν
                                           παράδεισο  να  φτιάξουν,
                                           ετούτη  τη  μικρή   γωνιά
                                           και  μέσα  της  ν’  αράξουν.


                                   ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/anthony.mastorakis