Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Τραγούδια των Τζουμέρκων: Όταν εσείσκε η Βενετιά

36. Όταν εσείσκε η Βενετιά

Όταν εσεί, όταν εσείσκε η Βενετιά – να
Όταν εσείσκε η Βενετιά κι όταν κουνήθηκε η πόλη
Κι όταν κουνήθηκε η πόλη, κι όταν κουνήθηκε η πόλη
( κατά αυτόν τον τρόπο τραγουδιέται και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο και παρακάτω )
Κι όταν γανώθηκε η θάλασσα – τρογύρω με την άμμο
Τότε και νιός αγάπησε – μικρή κυρατσοπούλα
Στην πόρτα της εξόδιαζε – εννιά φορτώματ’ άσπρα
Κι όταν τ’ αποτελείωσε – και τ’ αποτελειώνει
Βγήκε η κόρ’ στα κάγκελα – βγήκε στα παραθύρια
Αγόρι μ’ μη ξοδιάζεσαι – και μη χαλάς το βιός σου
Εγώ για δε παντρεύομαι – και σένα δε σε παίρνω
Αν βγεί η μάνα μ’ απ’ τη γη – πατέρας μ’ απ’ τον Άδη
Αν βγούν τα δυό αδέρφια μου – τα μαχαιροκομμένα
Τα δυό πρωτοξαέρφια μου – στη λίμν’ που ‘ναι πνιγμένα
Τότε και ‘γώ θα παντρευτώ – κι εσένα θα σε πάρω.

0 Responses to “Τραγούδια των Τζουμέρκων: Όταν εσείσκε η Βενετιά”

Δημοσίευση σχολίου