Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Τραγούδια τωνΤζουμέρκων: Ο Κωσταντής

22. Ο Κωσταντής

Ο Κώσταντής, ο Κώσταντης αγάπησε μια κόρη οβριοπούλα – νο
Ο Κώσταντης αγάπησε μια κόρη οβριοπούλα, μια κόρη οβριοπούλα
( κατά αυτόν τον τρόπο τραγουδιέται και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο και παρακάτω )
Φεύγει μακριά στην ξενιτιά – τη Δέσπω να ξεχάσει
Δώδεκα χρόνια πέρασαν – η Δέσπω δε ξεχνιέται
Παίρνει κι αυτός τη μούλα του – στη χώρα του γυρίζει
Παίρνει Δεσπώ τη στάμνα της – στη ρεματιά πηγαίνει
Μαζί τους ανταμώσανε – μέσα σε σταυροδρόμι
Πάρε ξένεμ’ το δρόμο σου – και ‘γω για το δικό μου
Δέσπω μ’ για κοίτα με καλά – μήπως μ’ αναγνωρίσεις
Δέσπω μ’ είμαι ο Κωσταντής – γύρισα από τα ξένα
Για τρέξε στον πατέρα μου – το λόγο να σου δώσει
Και ‘γω θα ‘ρθω από κοντά – απ’ έξω απ’ την αυλή μας
Μέτρησ’ η Δέσπω τα λεπτά – η ώρα ήταν μεγάλη
Κάποια φορά αποφάσισε – την πόρτα για ν’ ανοίξει
Βλέπει τους άνδρες και τους δυό – για να λογομαχούνε
Άρπαξε τον πατέρα της – σφιχτά τον αγκαλιάζει
Σκύβει και το κεφάλι της – και τον παρακαλάει
Πατέρα μ’ δεν παντρεύομαι – ούτ’ άλλον άνδρα παίρνω
Τον Κωσταντή αγάπησα – από μικρή κοπέλα
Για σήκω πάνω κόρη μου – και μη σταυροκοπιέσαι
Το λάθος το ‘κανα εγώ – θέλω να διορθώσω
Κόρη μου δεν κατάλαβα – πως έχεις μεγαλώσει
Θέλεις ν’ ανοίξεις τα φτερά – να φύγεις από ‘μενα
Γυναίκα τρέξε γρήγορα – τον Κωσταντή να φέρεις
Να δώσουμε την κόρη μας – να γιν’ ευτυχισμένη

0 Responses to “Τραγούδια τωνΤζουμέρκων: Ο Κωσταντής”

Δημοσίευση σχολίου