Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Τραγούδια των Τζουμέρκων: Αστρί μου και φεγγάρι μου

14. Αστρί μου και φεγγάρι μου

Αϊ αστρί μου και αστρί μου και φεγγάρι μου (νο)
Μηλόροϊδο γραμμένο κι αυγερινέ της Πούλιας
Αυτού ψηλά, αϊ αυτού ψηλά –α που περπατάς (νας)
Και χαμηλολογιάζεις κι αυγερινέ της Πούλιας
( κατά αυτόν τον τρόπο τραγουδιέται και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο και παρακάτω )
Μην είδες μην αλόγιασες – τον αγαπητικό μου
Τον αγαπητικό μου – τον άνδρα τον δικό μου
Σε τι σαράϊα κάθεται – σε τι τραπέζια πίνει
Τίνος ματάκια τον κοιτάν και τα δικά μου κλαίνε
Τίνος χεράκια τον κερνούν – και τα δικά μου στέκουν
Τίνος χειλάκια τον φιλούν – και τα δικά μου σκάνε
Θέλω να τον καταραστώ – και πάλι τον λυπάμαι
Σε κυπαρίσσι ν’ ανεβεί – να τ’ ομορφοκλαδέψει
Κι από ψηλά να γκρεμιστεί – και χαμηλά να πέσει
Σαν το γυαλί να ραγιστεί – σαν το κερί να λιώσει
Σαν το καθάριο το ψωμί – να γένει το κορμί του
Πέντε γιατροί να τον κρατούν – και δέκα να γιατρεύουν
Και ‘γω διαβάτης να διαβώ – να τους καλησπερίσω
Καλησπερά σας, ω γιατροί, - καλώς τα τα πολεμάτε
Αυτόν οπού γιατρεύετε – να μην πολυβιαστείτε
Τραβάτε, σφίξτε τα λουριά – κι αφιώστε τα βοτάνια
Να τον θερίσουν στην καρδιά – να θυμηθεί και μένα
Με πήρε και μ’ απάριασες – σαν καλαμιά στον κάμπο
Φόντας της παίρνουν τον καρπό – κι η καλαμιά απομένει
Βάνει φωτιά στην καλαμιά – και κάηκε οκόσμος όλος.

0 Responses to “Τραγούδια των Τζουμέρκων: Αστρί μου και φεγγάρι μου”

Δημοσίευση σχολίου